Filozofski fakultet sa tugom obavještava da je 24. 05. 2023. godine preminuo prof. dr Novak Kilibarda, nekadašnji direktor Više pedagoške škole i višedecenijski profesor na Univerzitetu Crne Gore.
Novak Kilibarda rođen je u Banjanima, opštini Nikšić, 07. 01. 1934. godine. Diplomirao i doktorirao književnost na Univerzitetu u Beogradu. Predavao je u Višegradskoj gimnaziji i na Pedagoškoj akademiji u Nikšiću, a univerzitetsku karijeru ostvario je kao profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta Crne Gore. Takođe je predavao na Univerzitetu Donja Gorica i Fakultetu za crnogorski jezik i književnost.
Gostovao je kao predavač na više univerziteta u Evropi i učestvovao na većem broju naučnih simpozijuma u Crnoj Gori i inostranstvu. Objavio je veliki broj knjiga i radova iz oblasti nauke o književnosti, uključujući i prvu istoriju usmene književnosti Crne Gore. Radovi su mu prevođeni na engleski, njemački, francuski, ukrajinski, bugarski, ruski, poljski, albanski i turski jezik.
Kao prozni pisac napisao je više od deset zbirki pripovjedaka, tri drame i četiri romana. Za svoj književni rad dobio je Trinaestojulsku nagradu (1989), najveće crnogorsko nacionalno priznanje, kao i više drugih relevantnih nagrada iz oblasti književnosti u Crnoj Gori i regionu. Vlada Crne Gore je, na prijedlog Ministarstva kulture, 2011. godine dodijelila profesoru Kilibardi status istaknutog kulturnog stvaraoca.
Kilibarda je aktivno participirao u svim društveno-političkim procesima od 1990. do posljednjeg dana svog života. Od 1998. do 2000. obavljao je funkciju potpredsednika Vlade Crne Gore za politički sistem i unutrašnju politiku. Kao diplomata bio je šef Informativno-trgovinske misije Vlade Crne Gore u Sarajevu (2000–2004) i ministar-savjetnik u Ambasadi DZSCG u Bosni i Hercegovini (2004–2006).
Prozna djela Novaka Kilibarde su: Vražji vrti (1978), Crnogorci i Đaponezi (1981), Nebeski sužnji (1981), Iz priče u priču (1984), Sve je to nakva sudbina (1985), Glavari i pisari (1989, 1990), Rusi i tejatori (1989), Brojači ajvana (1992), Izabrane pripovijetke I-III (1993), Snovi i sinovi (1993), Suložnici: roman bola (1995), Crnogorska hronika (1995), Suđenice (1997), Kratke i kraće pripovijetke (1999), Mozaik crnogorske hronike (2001), Iz priče u priču (2004), Epilog crnogorske hronike (2007), Gizda i druge erotske priče (2009), Serdarev grob (2011) i Tri dramske pripovijesti (2015). Publikovane su i četiri knjige razgovora sa profesorom Kilibardom. Božidar I. Miličić sastavio je i Rječnik književnoga djela Novaka Kilibarde (2016).
Iz oblasti književne istorije i teorije objavio je knjige: Poezija i istorija u narodnoj književnosti (1972), Bogoljub Petranović kao sakupljač narodnih pjesama (1974), Legenda i poezija (1976), O usmenoj književnosti (1982), Iz korijena usmenosti (1988), Usmena književnost Crne Gore (2008) te izabrane naučne radove u knjigama Epska mjera istorije (1997), Usmena književnost pred čitaocem (1997), Usmena književnost u službi pisane (1998) i Duhovna zahvalnost Andriću (2015). Pripremio je i antologije: Bugarštice (1979), Puti nedohodi (1987), Poslovice (1988) i Viša je gora od gore (2010). Profesor Kilibarda je i autor prvih komentara i objašnjenja Ogledala srpskog izdatog u okviru Cjelokupnih djela Petra II Petrovića Njegoša (1974). Priredio je objašnjenja uz knjigu Starac Milija – pjesme (2012).
Profesor Novak Kilibarda ostaće upamćen u sjećanju brojnih studenata Filozofskog fakulteta kao vrstan pedagog i predavač. Po svojoj želji, sahranjen je juče u krugu porodice na gradskom groblju Čepurci u Podgorici.
Izvor: UCG