Na komemorativnoj sjednici povodom smrti profesora Muzičke akademije Radovana Papovića, održanoj u Rektoratu Univerziteta Crne Gore, kolege profesori i nekadašnji studenti su mu odali počast minutom ćutanja, njegovom omiljenom horskom pjesmom i ispričanim anegdotama i sjećanjem na njegov bogati rad.
Dekan Muzičke akademije Univerziteta Crne Gore profesor Bojan Martinović podsjetio na životni put Radovana Papovića, koji je na Muzičkoj akademiji predavao na predmetima Horsko pjevanje, Osnovi vokalne tehnike i Orkestar, a od 2017. godine je u penziji. Radio je kao dirigent Simfonijskog orkestra RTV Titograd, sa kojim je gostovao na svim važnim festivalima u SFRJ inostranstvu, kao i dirigent hora KUD Stanko Dragojević. Bio je i gostujući je dirigent Simfonijskog orkestra u Mostaru (1985-1991), a 1992. diriguje Simfonijskim orkestrom Umjetničkog ansambla JNA u Beogradu.
„Od osnivanja Ženskog kamernog hora Muzičke akademije (1980), Radovan Papović je našem i inostranom auditorijumu predstavio širok i raznovrstan repertoar, a sam ansambl je bio jedan od najreprezentativnijih u SFR Jugoslaviji o čemu, osim pozitivnih kritika, govore brojne domaće i inostrane nagrade, kao što su Treća nagrada na velikom Međunarodnom horskom takmičenju u Midlesbron (Engleska), 1986 i Prva nagrada na Jugoslovenskom takmičenju muzičkih akademija u Sarajevu 1988“, naveo je dekan Martinović.
Tokom svog angažmana u Simfonijskom orkestru RTCG trudio se da kroz brojne koncertne programe objedini sav crnogorski umjetnički izvođački i kreativni potencijal, od studenata do afirmisanih profesionalnih muzičara. Formirao je i Akademski kamerni orkestar kog su činili studenti gudačkog odsjeka Muzičke akademije na Cetinju, 1999. godine
Tijana Jovović iz Crnogorskog simfonijskog orkestra rekla je da je Papović jako rano prepoznao vrijednost crnogorskog muzičkog nasljeđa.
„Bio je prvi koji će skinuti i obrisati prašinu sa partitura Polke Milene, marša kralja Nikole, Balkanske carice, muzike sa crnogorskog dvora, duhovne muzike zaboravljenih autora i epoha, i Jovana Ivaniševića, i Špira Ognjenovića, Redža Mulića, ali i Ludviga Minkusa, i Dionizija de Sarna i drugih izvanjaca bez kojih crnogorska muzika ne bi bila to što jeste. Mnogo smo proba i programa pod njegovim vođstvom u orkestru Radio Televizije posvetili i crnogorskim kompozitorima 20. vijeka, od Borisa Tamindžića, do Mirkovića, Gačevića, Perunovića... I uvijek je besprijekorno znao izvući ono najbolje, i od orkestra i od djela koje izvodimo“, kazala je Jovović.
Njegovi prijatelji u muzici Senad Gačević i Vili Ferdinandi podsjetili su takođe na ogromnu energiju pregalaštva i rada umjetnika u čiji dan staje potpuna posvećenost muzici i dijeljenju te ljubavi sa kolegama.
Papović je pokazivao afinitet i za oblast zabavne muzike, uspješno dirigujući na festivalima u Opatiji, Zagrebu, Ljubaljni, Beogradu, Novom Sadu, Prištini. Dirigovao je u Minhenu na festivalu Pjesma Evrovizije, 1983. godine. Napisao je veliki broj aranžmana i orkestracija iz oblasti dječije, zabavne i umjetničke muzike, među kojima su i brojne orkestracije svjetske literature.
Na komemorativnoj sjednici, od profesora Papovića, oprostili su se i predstavnici hora „Luča“.
Izvor: ucg.ac.me