Galatea Gallery, Gradska opština Golubovci i KIC „Zeta” priredili su uoči božićnih i novogodišnjih praznika izložbu „Ikone najpoznatijih pravoslavnih svetaca koji se slave u Crnoj Gori” u KIC-a „Zeta” u Golubovcima koju je otvorio član Udruženja likovnih umjetnika Crne Gore (ULUCG) i direktor JZU Dom zdravlja Podgorica dr Nebojša Kavarić.
On je istakao da je Crna Gora vrlo pozitivan specifičan kulturni i i istorijski prostor, geografski vrlo racionalan i skroman, ali kultorološki, istorijski i etički, gotovo toliko značajan gotovo kao mitski pojam.
„Kao državni entitet pa samim tim i kulturološki, istorijski, vjerski traje više od milenijuma. Ni skromnije površinski teritorije koja je više osporavana u pogledu svoje egzistencije, ni države koja duže i temeljnije traje. Mnoge državne trvorevine, kulturološke zajednice iz njenog okruženja koji su bili savremenici Crne Gore prije hiljadu godina, već puno, puno vjekova ne postoje. Ona opstaje zato što, koliko je neophodna njenim stanovnicima crnogorskim državljanima ili Crnogorcima, ma koje etničke vjerske ili konfesijske skupine bili, očigledno je bila potrebna tako i čitavom susjedstvu”, naveo je Kavarić.
On je kazao da ikone kao neodvojivi dio religijskog fenomena, nacionalnog i etičkog profila u Crnoj Gori su, ne samo nematerijalni ili materijalni znak komunikacije pojedinca sa stvoriteljem nego su i svojevrstan zapis i svjedok istorijskih događaja, smjena epoha, civilizacija ...
„Crnogorska crkva ili crkva u Crnoj Gori kroz istoriju je bila dom državnika ove zemlje. Ona je za sve Crnogorce, svih konfesija i vjera bez obzira na stranu svijeta, molitve, zvonike, minarete, nešto veoma posebno i individualno. Značaj transparentnosti i dostupnosti kulture u Crnoj Gori svakom stanovniku pa i kroz ovakve izložbe, je bitno za ukupnost crnogorskog bića, koje se mora osvjetljavati i na ovakav način. U Crnoj Gori su ikone koliko duhovne, religiozne toliko su i svjetovne. Naši zvonici i naše crkve, naše religijske kuće šta god bilo iznad njih su služile kroz istoriju kao poziv na mobu, kao poziv na zajednistvo i pomirenje, kao poziv na slavlje i kao poziv na tugu. One su bile jednostavno kulturološko i etičko središte svake mikrosredine u Crnoj Gori”, istakao je, uz ostalo, Kavarić.
O. Đ.