Porodica prof. dr Božidara Milića poklonila je iz zaostavštine publikacije Biblioteci Arhitektonskog fakulteta, koje će biti označene kao legat prof. dr Božidara Milića, kao i određeni broj publikacija „Elementi i konstrukcije zgrada“ I i II dio i “Urbano nasleđe Crne Gore sa posebnim osvrtom na razvoj Cetinja”.
Studentima i kolektivu Fakulteta poklon je uručila u ime porodice kćerka prof. Milića, Vesna Milić Lainović.
Izuzetno vrijedan legat prof. dr Božidara Milića sadrži 368 monografskih publikacija, 29 naslova kopija i 21 naslov serijskih publikacija iz oblasti arhitekture, urbanizma, građevinarstva, sociologije stanovanja, nacrtne geometrije, građevinske fizike.
Prof. dr Božidar Milić (1927 – 2017) bio je redovni profesor Univerziteta Crne Gore i član Akademije inženjerskih nauka Crne Gore. Studije arhitekture završio je 1959. godine na Arhitektonskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, a doktorsku disertaciju pod nazivom „Urbano i graditeljsko nasljeđe Crne Gore u funkciji razvoja, sa posebnim osvrtom na istorijski razvitak i razvojne perspektive Cetinja“ odbranio je na istom fakultetu 1988. Od 1961. do 1969. radio je u Zavodu za urbanizam grada Titograda na mjestu rukovodioca Zavoda i glavnog urbaniste i projektanta grada pod čijim je neposrednim stručnim radom i planiranjem, između ostalog, urađen generalni urbanistički plan Titograda 1964. – prvi urbanistički plan urađen u Crnoj Gori u organizaciji crnogorskih planera. Vodio je urbanu i komunalnu regulativu Podgorice od 1960. do 1971. Bio je vodeći planer u Projektu „Južni Jadran“, projekat pomoći UN, koji je obuhvatao i Bar. Nakon katastrofalnog zemljotresa koji je zadesio Crnu Goru 1979. izabran je za člana Vlade – Izvršnog vijeća Skupštine SR Crne Gore i bio prvi predsjednik novoosnovanog Republičkog komiteta za urbanizam, građevinarstvo, stambene i komunalne poslove, gdje je ostao sve do 1986. godine, kada je karijeru započeo na Građevinskom fakultetu Univerziteta Crne Gore. U zvanje redovnog profesora izabran je 1989. Bio je rukovodilac Katedre za urbanizam, arhitektonskog projektovanja, zgradarstvo i nacrtnu geometriju na Građevinskom fakultetu. Objavio je pedesetak naučnih i stručnih radova iz oblasti arhitekture i urbanizma u domaćim stručnim publikacijama. Autor je značajnih jedinica iz oblasti urbanizma i arhitekture u Likovnoj enciklopediji Jugoslavije, 1984. i Enciklopediji Crne Gore, a koautor je knjige „Arhitektura XX vijeka na tlu Jugoslavije“. Potpisao je pedesetak prostornih, generalnih i detaljnih urbanističkih planova i urbanističkih projekata za područje Podgorice i Crne Gore, te dvadesetak arhitektonskih projekata iz oblasti stambenih i javnih objekata. Od realizovanih arhitektonskih objekata najznačajniji su Kliničko-bolničko centar u Podgorici, Osnovni Sud u Podgorici, administrativna zgrada „Drvoimpeksa“ u Podgorici, Robna kuća „Beko“ u Podgorici, Dom zdravlja na Cetinju... Za Generalni urbanistički plan Titograda, 1965. godine dobio je nagradu Oslobođenja Titograda, a laureat je i „Borbine“ nagrade, „Zlatne plakete ‘Boris Kidrič’“ Saveza tehničkih kultura Jugoslavije, Plakete Zajednica opština Crne Gore, Plakete Građevinskog fakulteta u Podgorici i plakete Arhitektonskog fakulteta. Za posebne zasluge u radu 1980. godine je odlikovan Ordenom rada sa zlatnim vijencem SFRJ.
Priredila: O. Đ.